Mensenhandel

Mensenhandel is de uitbuiting van mensen om er geld mee te verdienen. Het is een vorm van moderne slavernij. De uitbuiting kan seksueel zijn - in de prostitutie bijvoorbeeld - of economisch: in de bouwsector, in de horeca of als huishoudhulp. Mensenhandel is niet hetzelfde als mensensmokkel. Bij mensensmokkel wordt geld verdiend door mensen illegaal een grens over te helpen. Zowel mensenhandel als mensensmokkel zijn strafbaar in België. In artikel 433 quinquies van het Strafwetboek wordt mensenhandel wettelijk gedefinieerd. (Zie ook Juridisch Kader.)

Mensensmokkel is dus iets anders dan mensenhandel. Hieronder hebben we de verschillen in kaart gebracht.

Mensenhandel	Mensensmokkel
dwang	behulpzaamheid
slachtoffer	opdrachtgever smokkel
geen vrijheid	beslisvrijheid
initiatief bij dader	initiatief bij de klant
motief dader: geld	motief klant: geluk
uitbuiting slachtoffer	klant betaalt ervoor
mensenrechtelijk	staatsrechtelijk
schending integriteit	schending staatsrecht

Seksuele uitbuiting

Wanneer iemand wordt gedwongen om seksuele diensten te verlenen, dan spreken we over seksuele uitbuiting. Het gaat daarbij om gedwongen seksuele handelingen tegen betaling in de vorm van geld of van andere vergoedingen zoals kleding of eten, of de belofte daarvan. Er wordt daarbij misbruik gemaakt van iemands kwetsbaarheid, ondergeschikte positie of vertrouwen, voor seksuele doeleinden, waaronder commerciële. Mannen en vrouwen, volwassenen en kinderen, iedereen, ongeacht zijn of haar juridische status, kan slachtoffer zijn van seksuele uitbuiting. Seksuele uitbuiting omvat onder andere prostitutie en pornografie onder dwang en gedwongen seksuele dienstverlening in bars, hotels, kuuroorden, massagesalons en de entertainmentsector. Het kan gaan om seksuele diensten aan vreemden, of aan bekenden, bijvoorbeeld in het geval van gedwongen seks met vrienden van je partner.

Tienerpooiers

Tienerpooiers zijn mensenhandelaren die met verleidingstechnieken, manipulaties, chantage en geweld meisjes en jongens inpalmen met als oogmerk hen later voor zich te laten werken in de prostitutie of in andere (illegale) sectoren. Het gaat meestal over seksuele uitbuiting. Maar ook andere vormen van afpersing zijn aan de orde zoals fraude of misbruik, zoals voor drugssmokkel.

Potentieel, vermoedelijk en feitelijk slachtoffer

Slachtoffers van seksuele uitbuiting kunnen worden onderverdeeld in potentiële, vermoedelijke en daadwerkelijke slachtoffers.

		Feitelijke slachtoffers: we spreken van een feitelijk slachtoffer als een jongen of meisje erkend heeft slachtoffer te zijn van een mensenhandelaar of als er feiten zijn die hierop wijzen.
		Vermoedelijke slachtoffers: er is sprake van de aanwezigheid van signalen die wijzen op een mogelijk slachtofferschap. Denk hierbij aan: - De vermoedelijke mensenhandelaar (mensenhandelaar) is bekend bij de politie voor een of meer zedendelict(en), vermogensdelicten of er zijn meerdere meldingen van vermoedens van mensenhandelaar praktijken over hem bij de politie. - Het slachtoffer heeft seksuele en/of relationele grensoverschrijdingen meegemaakt waar ze mogelijkerwijs toestemming voor geeft, maar die onder enige vorm van dwang, verkregen is. De dwang die uitgeoefend wordt kan ook subtiel zijn.
		Er lijkt sprake te zijn van een economisch voordeel voor de vermoedelijke dader. Dit voordeel is echter niet altijd duidelijk zichtbaar, ook niet voor het slachtoffer.
		Potentiële slachtoffers: er is sprake van één of meerdere risicofactoren, waardoor iemand een verhoogde kans loopt om slachtoffer te worden.